Zielony, żółty, rudy, brązowy jesień uderza nam już do głowy!

23 września rozpoczęliśmy pierwsze, powakacyjne spotkanie KCR Wincentyńskie opowieści. Jezioro Lipie i pobliskie lasy przywitały nas lekkim chłodem i mżawką. Ale nic to. Liczy się to, że znów jesteśmy razem!. I to w większym gronie. Nasza Czytająca Wincentyńska Rodzina stale się powiększa.

Spotkanie rozpoczęliśmy od zapoznania się z wierszem M. Strzałkowskiej Zielony, żółty, rudy, brązowy. Niezaprzeczalnie- jesień potrafi być piękna. Z deszczem, błotem, wichurami, kasztanami, żołędziami. Z kaloszami, kapturami-cieszmy się jej kolorami! I tak, pośród otaczającego nas zewsząd lasu, przy cieple ogniska, wysłuchaliśmy Bajki o drzewie E. Piotrowskiej. Przepiękna opowieść zmusiła nas do chwilki refleksji. A to wszystko za sprawą DRZEWA, które obserwowane przez leśne zwierzęta, wśród zmieniających się pór roku- pnie się do góry. Tak, rok za rokiem. Bo- poczekać trochę trzeba zanim drzewo dotknie nieba. Chcąc te wszystkie zmiany troszkę zobrazować, podjęliśmy się krótkiej improwizacji. I już wkrótce, poprzez burzliwie zmieniające się pory roku- wróbel, zając, mucha, niedźwiedź duży- piękne drzewo podziwiają... . Rozgrzani emocjami i ogniska promykami postanowiliśmy wykorzystać dary, które jesień nam sprawiła. W mig powstały patyczaki, leśne ludki i zwierzaki. Długie rozmowy, gorąca herbata i z,,patyka kiełbasa” sprawiła, że poczuliśmy się naprawdę dobrze.

Edyta Kortus

Fot. S. Barbara Waligóra